Pełna nazwa państwa : Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka lit. Lietuvos Tarybų Socialistinė Respublika
Imię i nazwisko : Taurys Laurinaitis
Charakter : Charakter i usposobienie Litwina znacznie się zmieniły po zaborach i wojnach, dokładniej po terrorach, i byciem pod kranem Rosji. Cóż, został nauczony przez życie, że szczęście i potęgę można stracić szybciej, niż można by się tego spodziewać. A co dopiero kiedy po raz pierwszy w życiu musisz komuś w pełni podlegać a sprzeciwienie się może naprawdę boleć i odbić się na tym kim się jest. Tak właśnie było z Taurysem. Jako młoda osoba zupełnie inaczej podchodził do świata jak teraz. Zazwyczaj pewny swego i zdecydowany, chwytający życie pełną piersią nie zachował właściwie żadnej z dawnych cech. Skryty w cieniu mimo posiadania granic nie czuje tego, że ma dom, choć wiadomo jest to znacząca różnica, bo własny kąt a życie przez ponad wiek pod czyimś dachem jako pokojówka jest lepsze, przynajmniej dla Litwinów. No bo w końcu co z tego, że tu i tu jest Litewska Rebulika Radziecka, skoro to jest tylko nieważny kawałek tak naprawdę i tak należący do Rosji, i będący od niego zależny. Właśnie to spowodowało zwątpienie Taurysa, że los ponownie może się do niego uśmiechnie jak wtedy, kiedy prawie został zgładzony przez Zakon Krzyżacki. Każdy dzień stał się dla niego taki sam, a najmniejszy błąd jaki popełniał był czymś nie do zniesienia, przez co Litwin szybko stał się przewrażliwiony na punkcie dokładności i zwracał uwagę na każdy detal. Mimo, że jego wygląd zdradzał to, w jakim stanie był, to starał się zachowywać jak gdyby nigdy nic. Między obcymi był uprzejmy, kulturalny i nieśmiały, bliższymi sobie czasami zbyt nerwowy i często wpadał w zamyślenie, z którego ciężko go było wyrwać. Oczywiście nie zachowywał się ciągle tak, jakby go mieli wsadzić pod gilotynę albo powiesić, nauczył się przez te lata nie pokazywać zdenerwowania, przez co w takich chwilach zaczyna go boleć brzuch a on sam nie może się skupić i łapie go typowy dla bałtów objaw trzęsienia się. Przyzwyczaił się do tego, jak do większości zajęć, zresztą nie miał innego wyboru, jednak ciągle mocno trzyma w pamięci (a przynajmniej się stara) chwile sprzed tych dziesiątek lat, kiedy był wolny i samo to, jaki był. Jest świadomy tego kim jest i nawet jeśli tak naprawdę tą prawdziwą wolnością cieszył się dawno w XIV wieku, to jeszcze czasami jest w stanie odpłynąć do tamtych chwil i przez chwilę poczuć się szczęśliwym. Dąży do tego, by stać się niepodległym państwem i móc decydować samemu za siebie, jednak rzeczywistość maluje się zupełnie inaczej niż by tego chciał a wszystko na nowo nie ma sensu i staje się ponure i pełne cierpień.
Wygląd : Zabory i wojny doprowadziły do tego, że osoba Litwy jakby zmalała. Nie przypomina on już tego młodego, silnego mężczyzny, którego wzrok pewnie patrzył na świat. Ze średniego wzrostu chłopaka o delikatnie opalonej karnacji i żywych morskich niczym średniowieczny Bałtyk oczach stał się swoim duchem, skulonym i drobnym, z bladą, zmęczoną twarzą i zapracowanym, wystraszonym spojrzeniem. Ciemno kasztanowe włosy okalają jego wychudzoną twarz, w gorszych chwilach kręcąc się na wszystkie boki jak baranie rogi, jednak w miarę możliwości Litwin stara się nad nimi zapanować i nawet przyciąć, bo bywa, że sięgają mu ramion a nawet dalej. Mimo to nie związuje ich już jak niegdyś, pozostawia rozpuszczone i pozostawione samym sobie. Na co dzień nosi ciemnozielony garnitur, choć często widać go też z domowym fartuchem na nim założonym. Rzadziej przyodziewa mundur, który pozostaje ładnie złożony w szafie, czekając, aż jego właściciel ponownie pełen dumy będzie mógł go włożyć.
Relacje z innymi państwami :
ZSRR : Osoba, która przewróciła życie Litwina do góry nogami i jest bardziej znienawidzona niż nawet sam Prusy. Ivan zostawił na Taurysie nie tylko psychiczne, ale i fizyczne ślady swojej działalności, zresztą ciągle zostawia. Laurinaitis stara się często nie zważać na to i próbować dostrzec powód takiego a nie innego zachowania ze strony Republiki Radzieckiej, jednak jak już jest u celu tak wszystko w końcu przestaje mieć jakikolwiek sens i zniechęca do dalszego działania. Mimo uczuć, które wewnętrznie nim targają Litwa nauczył się podchodzić do Rosjanina tak, żeby na tym nie ucierpieć, jednak bycie jedną z zabawek i tak w końcu zwraca los przeciw niemu.
Polska : Niegdyś największy przyjaciel, teraz temat tabu. Zresztą mówiąc o „przyjaźni” Litwin i tak zaczął zdawać sobie sprawę, że Rzeczpospolita Obojga Narodów była jednym wielkim zyskiem dla Polski, nie dla niego. Później przez rozbiory zostali rozdzieleni i z początki Taurys nad tym ubolewał, w końcu nauczył się żyć z Polakiem, jednak później pojawiły się zwątpienia i Wilno, które ostatecznie ich poróżniło. Litwa nawet nie chciał słuchać o ponownym stworzeniu wspólnego państwa, przez te wszystkie lata zdążył dorosnąć i zdać sobie sprawę, że to co było dobrego już nie wróci.
Białoruś (BSRR): Przez jakiś czas Litwin miał to szczęście bycia razem z Białorusią w Litewsko-Białoruskiej Socjalistycznej Republice Rad, jednak niedługo, ponieważ najwidoczniej było to problemem i zostało zlikwidowane. Taurys od zawsze miał słabość do Białorusinki, nawet jeśli ta odpędzała go wszystkimi możliwymi sposobami. Cóż poradzić, miłości się nie wybiera a to, że mieli szczęście dużo czasu razem spędzać to już inna bajka.
Estonia (ESRR) : Dopiero podczas zaborów i wojen Eduard i Taurys mieli okazję lepiej się poznać. Estończyk nie jest z nim spokrewniony, jednak dogadują się bardzo dobrze i wydają rozumieć. Po za tym mają w sobie oparcie, a sam Estonia ma ciekawe sposoby unikania kontaktów z Rosją.
Łotwa (ŁSRR): Drobny kuzyn, który na swoje nieszczęście wpadł w ten sam dołek co Litwa. Taurys czuje się temu winny, w końcu gdyby nie doszło do rozbiorów, Raivis mógłby być wolny, a tak to stał się chyba ulubioną zabawką Rosji. Nie ma między nimi nieporozumienia, starają się trzymać razem jak zawsze, dzięki czemu ich więzy stały się trwalsze.
Ameryka : Wielu Litwinów wyjechało za pracą do Ameryki, dzięki czemu lepiej mu się wiodło, przynajmniej do chwili, w której znowu musiał wracać do Rosji. Spędził miłe chwile u Ameryki, a na pewno mógł odpocząć od stresu i ciężkiej pracy w murach Bragińskiej posiadłości.
Trzecia Rzesza : Przeniesienie Litwy do strefy wpływów Niemiec nie było niczym przyjemnym ani ciekawym i jak bardzo Litwin by nie chciał, to pozostało w jego pamięci. Niestety ale czuł się jak rzecz (nowość) będąc przerzucanym między Ludwigiem a Ivanem, a potem jeszcze miał wrócić do tego drugiego za Lubelszczyznę! Okupacjom też mówi się nie, już wystarczy samo wtykanie ZSRR w jego sprawy.
Ukraina : Dla Litwina Ukrainka zasługuje na znacznie lepsze traktowanie ze strony Rosji. Zawsze miła, uprzejma i gotowa do pomocy swoim matczynym podejściem jest jednym z filarów, które podtrzymują Litwę na duchu. Oboje są w ciężkiej sytuację, jednak dzieląc jeden dach potrafi radzić sobie z każdym następnym dniem.
Prusy : A tego to nie lubi i to bardzo. Wręcz nienawidzi i najchętniej znowu zrobiłby mu kolejny Grunwald, choć z latami te chęci maleją… Zapewne przez własne zajęcia i prace . Mimo to sama myśl o tym, że istnieje ktoś taki jak on pogarsza mu humor, zapewne z wzajemnością.
Stan państwa : Państwo właściwie w pełni zależne od ZSRR, przez co nie może się rozwijać po swojemu, czyli jest ograniczone. Litwa chce na nowo stać się niepodległym państwem, mimo ograniczeń narzuconych przez Rosję Litwini starają się buntować, zrobić cokolwiek by móc stać się krajem niezależnym. Gospodarczo również zależny od ZSRR, choć dzięki emigracji ludność Litewska była w stanie zmagać się z trudnościami życia w kraju. Chwalić się nie ma czym bo bieda aż piszczy, niestety.
Działalność podczas IIWŚ Przez tajny układ zawarty przez ZSRR i III Rzeszę, Litewska Republika Radziecka została umieszczona w niemieckiej strefie wpływów, a następnie postawione zostało ultimatum ze strony Czerwonej Armii, że ma zezwolić na utworzenie baz sowieckich na jej terenie. Dziesiątki tysięcy ludzi zostało zesłanych na Syberię, Litwini zaczęli się buntować nie chcąc należeć do ZSRR. W 1944 roku powstała Partyzantka Litewska, która chciała budowy demokratycznego i niepodległego państwa litewskiego, w pełni niezależnego od Rosji. Walczyli oni o własne państwo, o wolność i koniec tyranii, która męczyła ich przez ponad wiek, jednak był to dopiero początek ciężkiej i żmudnej pracy.
Ciekawostki :
- Dewizą LSRR jest hasło „ Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!” . Jest to fragment z manifestu Karola Marksa, który jest zawołaniem do wszystkich republik ZSRR. Po za tym jest to także zawołanie komunistów.
