Pełna nazwa państwa:
Republika Turcji (Türkiye Cumhuriyeti)
Imię i nazwisko:
Sadık Adnan
Charakter:
Troszkę wredny i zbyt pewny siebie. Tak tylko troszkę, tyci, tyci… Nie, wcale nie trzymam za plecami skrzyżowanych palców, skąd Wam to przyszło do głowy?
Można powiedzieć, że w Turcji siedzą jakby dwie skrajne osoby... Nie, nie ma schizofrenii, na szczęście. Jeszcze by tego brakowało. W każdym razie, jedna z tych osób to przyjacielski i lubiący się bawić chłopak. Druga zaś to silny, trochę brutalny facet, który lubi rządzić i decydować o wszystkim i o wszystkich. Więc nie warto mu się sprzeciwiać, chyba że chce się zaliczyć bliskie spotkanie trzeciego stopnia z jego szablą.
Turcja uwielbia wolność i swobodę, chętnie szuka sobie rozrywek różnego rodzaju - jedno z jego ulubionych zajęć to doprowadzanie Grecji do szału… Nawet jeśli czasami zachowuje się jak dziecko (dlatego jest taki głośny), wie kiedy powiedzieć sobie "dość" i po prostu przestać - chociaż często przychodzi mu to z bólem. Często traktuje wszystko z przymrużeniem oka, co potwierdza się w jego sposobie mówienia.
Silny, przyjacielski i... no zgoda, "troszkę" zarozumiały. Zawsze tryska zaraźliwym wręcz humorem. Jest nieokrzesany, ale ma szacunek do absolutnie każdego, nie ważne czy jest słabszy czy silniejszy od niego samego. Taka mentalność i już. Turcja to osobnik serdeczny, otwarty i potrafiący powiedzieć komuś gorzką prawdę prostu w twarz, nie bawiąc się w zbędne wstępy czy podchody.
A słowem podsumowania - lubi rządzić, a rywalizacja to praktycznie jego drugie imię. Jak łatwo się domyślić, nienawidzi przegrywać.
Jest świadomy tego, że jest przystojny. Brak skromności? Nie, skąd. Po prostu wysokie mniemanie o sobie, niech Wam będzie…
Często i dość łatwo popada w skrajne emocje.
Wygląd:
Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie Turka... Tak, takiego normalnego, tradycyjnego Turka. Już? To powiedzcie, to widzicie. Turban? Gęsty zarost? Duży, charakterystyczny nos? Podejrzany uśmiech? No dobra... To teraz otwórzcie oczy i spójrzcie na Sadika.
No, i co my tu mamy... Wysoki, dobrze zbudowany... Gdyby kazać zrobić rzeźbę na podstawie jego ciała, na pewno byłoby na co popatrzeć. Chyba, że rzeźbę robiłby Grecja, wtedy wyjątkowo złamałby kanony sztuki i zmienił "nieco" postać swojego sąsiada. Ale Heraklesa zostawmy teraz w spokoju. Śniada cera Turcji to właściwie cecha tak samo charakterystyczna jak ciemne włosy. Pomyślmy logicznie, w tej części świata nie spotkamy innego odcienia ani skóry, ani tym bardziej włosów. Przejezdni i turyści się nie liczą. No i te oczy w ciekawym odcieniu zieleni, niekiedy wpadającej w brąz. Aż szkoda, że ukrywa je za maską zasłaniającą prawie pół twarzy.
Kiedyś nosił orientalny strój - zwiewny i luźny, do tego wspomnianą maskę i... turban. Krótko przed I Wojną Światową zaczął nosić czapeczkę z pędzelkiem (czyli fez) i zielony mundur z potarganym, żółtym szaliczkiem.
Szybko podłapuje nowe trendy w modzie, dlatego mógłby śmiało zostać modelem, również ze względu na sylwetkę...
Przyznajcie, nie tego się spodziewaliście na początku, wyobrażając sobie Turka, co?
Relacje z innymi państwami:
Bułgaria
Głupi dzieciak lub nie dzieciak z którym Turcja miał zawsze na pieńku. Przez jego wszystkie zapędy imperialistyczne oberwał wiele razy, ale nie dał mu sobie tak łatwo wejść na głowę. W końcu to tylko głupi Południowiec, który nie wie nic o tym co się dzieje dookoła niego. Gdyby mógł z chęcią by go strzelił jeszcze raz po twarzy. Nienawidzi go.
Serbia
Kolejny młody gniewny z którym przez wiele lat miał styczności. Najgorszy z całego swojego rodzeństwa działający mu najbardziej na nerwy. Zadawanie mu bólu sprawiało Turcji wiele radości, szczególnie sam fakt, że Serbia ma po tym blizny daje mu dziką satysfakcję.
Czarnogóra
Sól w oku. Irytujący chłopak, który chełbi się paroma faktami z historii, które przemawiały na jego korzyść. Gdyby miałby okazję z chęciął skopał by mu dupę tak, aby nie mógł się pozbierać. Należy mu się za te wszystkie przechwałki na swój temat. Irytujący gówniarz.
Rumunia
Irytujący dzieciak, który nie miał prawa istnieć. Nadal nie wie co to jest, ale na sam jego widok czuje dreszcze. Nie wie czy to przez te kły czy może to oczy, ale woli się trzymać od niego jak najdalej.
Albania
Kochana dziewczynka! Jedyna wśród państw, które kiedyś okupował, która okazała mu należyty szacunek. Nauczyła się od Turcji tylu mądrych rzeczy, a to jest najważniejsze.
ZSRR
Zdanie o nim nie zmieniło się wiele od czasów Katarzyny Wielkiej - *tu wstawiamy dużo nieocenzurowanego słownictwa*. Cieśniny Bosfor i Dardanele plus idea Trzeciego Rzymu - to były główne problemy w ich wzajemnych stosunkach. No nie zapominajmy, że Iwan też maczał palce w polityce państw bałkańskich. Mały szczegół, ale zawsze. W skrócie nie cierpi go, więc jakby zniknął to, by mu ten fakt nie przeszkadzał. Jednak wie, że ZSRR jest jakimś tak sensie silny, więc nie można go lekceważyć...
D:Polska
Kto się lubi, ten się czubi -jest takie przysłowie. W XVII wieku się bił z Lechistanem, jednak poza tym feralnym wiekiem, obaj się jakoś ze sobą dobrze dogadywali. Sadik jako jedyny (Danimarka się nie liczy) nie uznał rozbiorów Polski i nawet pozwolił stworzyć Adampol blisko Stambułu. To może wydawać się dziwne te wzajemne (albo przynajmniej ze strony Turka) dobre relacje, jednak kiedyś dwa wielkie imperia, które można spokojnie wrzucić do jednej taczki i puścić. Kiedy jedno upadało, drugie jak na złość szło na dno z nim... I gdzie tu logika? Sadik polubił Polonye z czasem.
Austria
Ten muzyk jest zbyt... Dziwny.,, - To są pierwsze myśli Turka na temat Rodericha. Przez wiele wieków obaj ze sobą walczyli, jednak od XIX wieku zaczęli się ze sobą dogadywać. Widać wojny Napoleońskie sprawiły, że obaj ruszyli po rozum do głowy. Współcześnie są w dobrych stosunkach ze sobą. Sadik niezbyt lubi się przyznawać, jednak lubi posłuchać czasami jak Austria gra, chodź uwielbia nadal go denerwować tak od czasu do czasu.
Stan państwa:
1920 upadło Imperium Osmańskie... 1922 zerwanie sułtanatu, a od 1919 do 1923 wojna o niepodległość. Dopiero od tego czasu jest republiką i stara się przystosowywać do nowych rzeczy, co mu dobrze idzie... Nie brał udziału w II wojnie światowej do 1945, kiedy wypowiedział wojnę Niemcom - wiedział kiedy to zrobić... Wyboru za dużego nie miał - albo być za Ameryką albo za ZSRR. Wybrał USA, bo komunistą nie chce być i nawet sam Ataturk mu zabronił. A słowo Ataturka to rzecz święta.
Działalność podczas II wojny światowej:
Po wybuchu II wojny światowej Turcja zawarł sojusz angielsko-francusko-turecki 19 października 1939, a 18 czerwca 1941 traktat o przyjaźni i nieagresji z III Rzeszą. Formalnie zachował neutralność, jednak bardziej kibicował w tej wojnie Niemcom, bo ZSRR nie cierpi. 23 lutego 1945 wypowiedział wojnę Rzeszy i Japonii, bo widział już jak się skończy - jak większość już państw wtedy.
Ciekawostki:
- Słodycze to miłość jego życia. Zawsze ma przy sobie przynajmniej kilka cukierków, więc jeśli ładnie się do niego uśmiechniecie (ALE ŁADNIE), na pewno jednego Wam da.
- Dobra zabawa - bez tego ani rusz.
- Raki może są tureckim alkoholem i Sadik jest muzułmaninem, jednak prawda jest taka, że Turcja często (bardzo często) przeinacza niektóre zasady islamu, chcąc być bardziej europejski
- Traktuje Mustafę Kemala Atatürka jak ojca i go kocha z całego serca
- Jednen z członków-założycieli ONZ
- Szabla to nieodłączna towarzyszka Turka. Ma ją pod ręką nawet kiedy śpi.
- Upodobanie Sadika do ładnych dziewczyn pomińmy lub przemilczmy, dla dobra ogółu.
- Swoja historię stawia bezwarunkowo na pierwszym miejscu. Swoją przeszłość traktuje niezwykle poważnie.
- Lubi nie tylko dobrą zabawę, ale też od czasu do czasu rysuje i tworzy różne historie czy opowiadania.
- Jeśli nie chcecie słuchać zbyt długich wykładów, nie wspominajcie nawet przy nim o tulipanach. Uwierzcie na słowo, potrafi gadać o nich godzinami...
- Chcecie, żeby ktoś Was przytulił? Nie ma sprawy, Turek będzie pierwszy w kolejce. On wręcz kocha się przytulać.
PS. Jest bardzo mądry i szybko myśli, ale nie chce tego pokazywać, dlatego zachowuje się jak dziecko, by to ukryć.
(Wiem, że teraz niszczę poglądy wielu ludzi, ale po poradzić... Sadik pisze się przez "k", a nie przez "q" (tak, tak... Hima zrobił tu błąd), ponieważ w tureckim nie występuje litera "q". To jeśli chodzi o literę "k-q", teraz przejdziemy do litery "i". Poprawnie po turecku imię Turcji brzmi tak: Sadık (czyt. Sadyk - coś w tym stylu), ale można stosować wersje Sadik, bo w angielskim (jak i w innych językach) nie ma takiej litery jak "ı". A to potwierdzenie Turka ze Stambułu :
type the correct spelling of "Sadık"
but the English alphabet letter "ı" is not
Letter "i" use they write "Sadik"
Pozostaje przy Sadiku)
Kocham Niemca, bo jego kiełbaska ładnie pachnie~~ *biegnie do toalety, by zwymiotować*
KP JESZCZE UZUPEŁNIE
